William Howard Taft
Taft, William Howard (Cincinnati 15 sept. 1857 – Washington D.C. 8 maart 1930), Amerikaans staatsman, werd opgeleid voor jurist en maakte carrière als rechter. In 1900 werd Taft door president William McKinley benoemd tot voorzitter van de commissie voor de Filippijnen; vanaf 1901 was hij de eerste gouverneur van dat gebied. In 1904 werd hij door Th. Roosevelt benoemd tot minister van Oorlog. In 1908 won hij voor de Republikeinen de presidentsverkiezingen.
Tijdens zijn presidentschap (1909–1913) ontstond binnen de Republikeinse partij een conflict dat in 1912 tot een splitsing in de partij leidde: Taft werd kandidaat van de conservatieve vleugel, Roosevelt van een nieuwe partij van Progressieven. Van 1921 tot 1930 was Taft president van het Hooggerechtshof.