Niagara Watervallen, de watervallen in de Niagara, de 55 km lange, noordwaarts stromende rivier die het Eriemeer en het Ontariomeer met elkaar verbindt, en een deel van de grens vormt tussen de Verenigde Staten van Amerika en Canada, tussen de staat New York en de provincie Ontario. Het indrukwekkende natuurverschijnsel omvat drie watervallen, waarvan de grootste, de Horseshoe Falls, op Canadees grondgebied ligt; hier valt over een breedte van 762 m het water in hoefijzervorm 50 m diep. Hiervan gescheiden door Goat Island zijn in de Verenigde Staten de Bridal Veil Falls en de American Falls, bij welke laatste het water 51 m diep valt over een breedte van 396 m. Het water stort van een nagenoeg horizontaal liggende harde rotslaag op onderliggende zachtere steenlagen. Doordat deze laatste sneller eroderen wordt de harde laag erboven ondermijnd en breekt deze vervolgens af. Hierdoor verplaatsen de watervallen zich stroomopwaarts met een snelheid van 1,1 m per jaar. De oevers zijn beschermd natuurgebied. De watervallen zijn van oudsher een een belangrijke bestemming voor pasgetrouwden. De opwekking van elektrische energie is sterk toegenomen door de in 1962 voltooide waterkrachtcentrales. Ten behoeve van de binnenscheepvaart is tussen het Erie- en het Ontariomeer op Canadees grondgebied een kanaal gegraven, parallel met de Niagara.
De Niagara Watervallen liggen op de grens tussen de Verenigde Staten en Canada. Ze bestaan uit twee watervallen: de American Falls in het westen van de staat New York en de Horseshoe Falls in Ontario. De Bridal Veil Falls en de Cave of de Winds, die hier te zien zijn achter een watergordijn, behoren tot de American Falls. Jaarlijks bezoeken miljoenen mensen de watervallen.