Na de Burgeroorlog heerste er een stemming van totaal isolationisme, zelfs in westelijke richting. De aankoop van Alaska in 1867 van Rusland stuitte op groot verzet in het Congres. Een voorstel van president Grant in 1870 om de Dominicaanse Republiek te naasten, werd verworpen. Langzamerhand groeide met de opkomst van de industrie echter toch weer de interesse voor de buitenwereld. De opmars in de Grote Oceaan werd hervat: in 1875 kwam een verdrag met Hawaii tot stand, in 1878 kregen de Amerikanen de exclusieve rechten op de haven Pago Pago op Samoa, in 1887 eveneens op Pearl Harbor in Hawaii, in 1898 sloot Hawaii zich bij de Verenigde Staten aan. In 1898 geraakte Amerika in oorlog met Spanje over het probleem Cuba. Als resultaat van deze oorlog kwam Cuba onder Amerikaanse voogdij. De Verenigde Staten verwierven voorts de Filippijnen en Puerto Rico, en daarmee werd Amerika nolens volens een koloniale mogendheid. De oorlog met Spanje was de inleiding tot een rigoureuze Amerikaanse politiek in het Caribische gebied, door Theodore Roosevelt geformuleerd als zijn aanvulling op de Monroe-leer (Roosevelt-corollary): de Verenigde Staten zouden in elk land op het Amerikaanse continent dat door binnenlandse troebelen niet in staat was aan zijn verplichtingen te voldoen het recht hebben in te grijpen en orde op zaken te stellen, om zo Europese interventie te voorkomen. Weldra landden de Amerikaanse mariniers dan weer op deze dan gene kust en soms bleven zij enkele jaren en regelden de zaken. Eveneens werd Panama na een operetterevolutie losgemaakt van Colombia, zodat een Panamese regering de Verenigde Staten op goede voorwaarden kon toestaan het Panamakanaal te graven (1903–1914). Theodore Roosevelt voerde zeer bewust een politiek die het einde betekende van de isolatie. Overal in de wereld mengde hij zich in de conflicten, m.n. in het Verre Oosten. Overal probeerde hij de balance of power te bewaren, steunde eerst Japan tegen Rusland en vervolgens, na Japans bliksemoverwinning in 1904/1905, Rusland. De Verenigde Staten, zo meende hij, waren geroepen om de rol van Engeland in de wereld te gaan overnemen en een pax Americana te vestigen. Ook in Europese zaken mengde hij zich. Roosevelt zag in dat de Verenigde Staten niet langer afzijdig konden blijven in de wereld nu het een machtige mogendheid werd. Uiteindelijk zou Woodrow Wilson de Verenigde Staten werkelijk betrekken in de wereld.