De Unie bestaat uit vijftig staten plus het District Columbia met hoofdstad Washington, elk met een eigen grondwet. De staat ontleent zijn bevoegdheden niet aan de federale regering, maar aan het volk van de staat. Een bron van strijd is de verdeling van bevoegdheid tussen de deelstaten en de Unie. De federale trias politica vindt haar spiegelbeeld in de staatsinrichting van de deelstaten: een governor als uitvoerende macht, een uit twee Kamers bestaande volksvertegenwoordiging als wetgevende macht en een rechterlijke macht die veelal een geleding meer heeft dan de federale: Justice of the Peace (vrederechter) of Magistrate als ‘kantongerecht’, Circuit Court of Superior Court (unus judex)als ‘rechtbank’, Court of Appeal (vijf rechters) als appelrechter, State Supreme Court (zeven rechters) als hoogste instantie, met beroep op het federale Hooggerechtshof wanneer de uitspraak in strijd is met de Constitutie of met een federale wet. Op vrijwel alle gebieden overlappen de sferen van Unie en deelstaten elkaar. De grondwet bepaalt echter dat deze geldt als ‘de hoogste wet in het land’ en deze supremacy clause is in de praktijk nog versterkt door de toenemende financiële afhankelijkheid van de staten van het nationaal bestuur. Zo is ook de regulerende bevoegdheid van het Congres – die ten opzichte van de staten in de grondwet beperkt wordt – via de elastic clause (artikel I, sectie 8) tot diep in de sfeer van de staten doorgedrongen. De gedachte van competitive federalism (bondsstaat) heeft plaatsgemaakt voor die van co-operative federalism (gedecentraliseerde eenheidsstaat).
De gouverneur wordt direct door de inwoners van een staat gekozen. Zijn ambtstermijn varieert van twee tot vier jaar. Zijn bevoegdheden variëren eveneens van staat tot staat. In alle staten, behalve North Carolina, heeft de gouverneur het recht van veto op de door het Congres van de staat aangenomen wetgeving, dat echter in alle gevallen door dat Congres ‘overruled’ kan worden.
In vrijwel alle staten worden de hoge functionarissen van de administratieve organen eveneens door de burgers gekozen. De staten zijn onderverdeeld in graafschappen (counties), die eigen bevoegdheden hebben. Louisiana is onderverdeeld in parochies (parishes), Alaska indivisions.